memleketim memleketim....

Memleketim, memleketim, memleketim,
ne kasketim kaldı senin ora işi
ne yollarını taşımış ayakkabım,
son mintanın da sırtımda paralandı çoktan,
Şile bezindendi.
Sen şimdi yalnız saçımın akında,
enfarktında yüreğimin,
alnımın çizgilerindesin memleketim,
memleketim,
memleketim...

Diyerekten memleket yollarina duselim bir kez daha. Bakalim ne tur duygu dalgalanmalari, ne tur sevincler, ne tur huzunler bekliyor beni, oraya gittigimde veya buraya tekrar dondugumde.

Dondugumde daha sik yazmaya gayret ederim. Evde interneti kestirdigimden ve bir daha hic baglatmayacagimdan biraz aksaklasti yazilarim. Ama ne olursa olsun, icimde birikenler blogumda yer bulacaktir er ya da gec.