New England'da hayat

Amerika'nin kuzey dogusunda bulunan 5-6 eyaleti iceren bolgeye New England deniliyor. Amerikan tarihinde yeri olan bir bolge. Ingiltere'den cok fazla goc almis ilk gocmenlerle ve onlarin bu bolgede etkileri cok fazla. Ingiltere'deki tum sehir isimlerinden bir tane de bu bolgede de var. Ve ben tam 1 yildir bu bolgede yasiyorum. 2011-2014 California macerasini kapattik ve Connecticut'a tasindik. Bakalim bu macera ne kadar surecek. Connecticut bugune kadar yasadigim yerlerden cok farkli. New York ve Boston gibi buyuk sehirlere yakin. Bu yuzden sehir hayati bekliyorduk. Ama kendimizi bir tur koyde bulduk ve dumur olduk. Hayatimda hic bu kadar kirsal bir bolgede yasamamistim. ABD'de yasadigim en cetin kisla yuzlestik ilk yil. -30 derecelerle imtihan olduk. Kasim'da kar yagmaya basladi (kizim 1 gunlukken), ve Mayis'a kadar kar kalkmadi. Allahtan her kisin sonunda bahar var. California'da mevsimleri ozlemistim ama aman Allahim bu kar kis mahvetti beni. Ustune bir de yeni bebek eklenince hayatim tamamen felc oldu.


Neyse yaz geldi, etrafa sacilmis gollere, goletlere hucum etti insanlar, gollerde cocuklar yuzduler, kumlarla oynadilar, insanlar kanularina/kayaklarina bindi. Herkes rahatladi. Hic bu kadar gol ve goletli bir yerde de yasamamistim. Yukaridaki golet evimizin hemen karsisinda. Kopegimizi sabah aksam yuruyuse buraya goturuyoruz. Ozellikle sabahlari, hava soguk olunca goletin ustunu sis kapliyor, buharlar cikiyor, cok fantastik goruntuler cikiyor ortaya. Baharda niluferler kaplaniyor golet ve tum yaz hergun yeni bir nilufer acmis oluyor. Niluferlerin hayatlari belki 1 belki 2 gun bu golette. Havalar isininca kurbagalar gorunmeye basliyor. Bizim kopek kurbagalari oyun arkadasi yapti, hummali bir kurbaga arayisi oluyor saatlerce, bulursa kaciriyor, onlar zipladikca bu da deliriyor, kuyrugu bir o yana bir yana salliyor da sallliyor neseden. Kisin golet tamamen donuyor ve buranin tuhaf insanlari -30 derece demeden buz balikciligi denilen aktiviteyle ilgileniyorlar. Golun ortasinda delikler aciyorlar ve saatlerce o sogukta balik tutmaya calisiyorlar.


Connecticut eyaleti kucuk bir eyalet sayilir, biz kuzey dogusundayiz. Yarim saatte Massachuesset'e gidiliyor, 1:5 saatte New Hampshire, Maine, Rhode Island, New York eyaletlerine gidilebiliyor. Bizim kucuk bir bebegimiz oldugu icin cok fazla gezemedik. 6 saat uzakta Kanada var, Montreal'e gitme planlarini bebegin duzenini bozmama adina yapmadik. Ayni sekilde Maine'deki Acadia milli parkina da gidemedik. Milli parka gidemegim bir yil oldu. Aslinda ben tek ben olsam, bolgenin altini ustune getirir, gorulmedik yer birakmazdim ama nerde o eski gunler. Yine de Boston'a defalarca gittim, New York'a gidip bebekle central park'ta uyuduk. Bebek 8 haftalikken New Hampshire'in PortSmith (asagidaki foto oradan) denilen bir sehrine gittik. Rhode Island'da New Port'a gittik, acaba buradan ev mi alsak diye dusunduk. New Haven'e gidip Yale'i ziyaret ettik. Etraftaki kucuk kasabalara gittik firsat buldukca. Biraz tadina baktik yani New England'in.


Yazin kisa olmasina ragmen bahceli bir evde oturdugumuzdan, ben bu sene kendime bostan yaptim, domates, biber, pancar, roka, feslegen ve tonlarca kale yetistirdim. Bahceyle ugrasmak, topraga dokunmak cok zevkli. Bahcecilikte tecrube istiyor, gelecek sene bazi seyleri farkli yaparak verim artirmayi dusunuyorum. Maalesef bebek dogdu dogali iki-ucten fazla film izlememisimdir. Ama ilk kez Connecticut'ta drive-in denilen arabayla gidilip film izlenilen bir sinemaya gittim ve Inside-Out'u izledim. Ben cok begendim filmi. Beynimdeki joy molekullerinin artisini yapmam gerektigini anladim filmde. Onun haricinde kultur sanat olaylarim sifira yakin. En fazla bebekle muzik dinliyoruz, bebek kitaplari okuyoruz, bebekle dans ediyoruz. Kutuphaneleri kesfediyoruz, oyunlar oynuyoruz. Bu da hayatin baska bir boyutu ve bebekle zaman gecirmek cok zevkli.

Bu bolgede yaptigimiz en ilginc aktivite, old Sturbridge village denilen bir koyu ziyaret etmekti. 1800'lu yillarin Amerikan hayatini yansitiyor. Koy acik hava muzesine donusturulmus, gonullu insanlar da o zamanin kiyafetleriyle ortalikta dolasiyor. Herkesin birbirini tanidigi cocuklarin koy meydaninda oynadigi bir yerde yasamak istedim bu koyu ziyaret ettikten sonra.

Ve mevsimler var. Sonbahar tum coskusuyla, renkleriyle beni buyuledi. California'da buram buram ozledigim sonbahar'a kavustum. Sonbahar uzun zamandir dokunmadigim SLR'imi alip fotograf cekmemi sagladi. Gercek fotograf makinesi ile kareler cekmek ne zevkli. Fazla telefon kullandim gecen sene sanirim. Artik makinemi biraz daha fazla katacagim hayatima.




Sonsoz: Bu yaziyi ilk yilin sonunda yazip tamamlayamamistim. Bu yazinin ustunde 2 yil gecti ve biz Kaliforniya'ya geri donuyoruz. Yazinin devamini Connecticut'a veda altinda yazacagim.