once

Dublin sokaklarinda gunduzleri bilinen sarkilari calip, aksamlari kendi yazdigi sarkilari soyleyen bir gitaristin oykusu. Ayni zamanda gitarist'in sarkilari dikkatini cekince onunla konusmaya baslayan bir kizin da oykusu. Bu ikilinin birlikte sarkilar soylemeleri. Farkli oykuleri ve kalp kirikliklari var bu ikilinin. Oglani baska bir sehirde olan 10 yillik sevgilisi aldatmis, o da kendini Dublin'de babasinin yaninda bulmus. Hala kizi seviyor. Para kazanmak icin supurge makinesi tamir ediyor. Kiz ise Cek asilli, aslinda evli ve bir cocugu var. Ama evliliginin bittigini dusundugunden kucuk kizi ve annesi ile birlikte Dubline geliyor. Bunlarin yolu Dublin sokaklarinda kesisiyor iste.

Film daha cok muzik uzerine. Gitarist cocugun cok guzel sozlu sarkilari var ve bu sarkilari buyuk bir ictenlikle calmakta. Kizin gaz vermesiyle filmin sonunda bir album yapiyorlar. Film suresince birbirlerine asik oluyorlar ama soylemiyorlar, kaciyorlar bu gercekten. Ve filmin sonunda farkli yollara gidiyorlar. Oykusu cok dogal ve gercekci. Muzikallerdeki gibi aptal bir oyku de degil. Film simdiden imdb'nin top 250 filmi arasina girmis.

Gercek hayatta bu ikili zaten birlikte, ayni zamanda birlikte cikarttiklari albumleri de var.

Filmden en sevdigim sarkilardan biri:


ve bir digeri:

ve Oskar odulu alan o sarki:


Biraz yavas bir parca ama sozleri hos. Ozellikle nakarat kismi.
.....
Take this sinking boat and point it home
We’ve still got time
Raise your hopeful voice you had a choice
You’ve made it now
.....

Filmi izlerken Dublin'in ne kadar sevimli bir sehir oldugunu hatirladim. Sokaklarindaki muzisyenler gercekten cok kaliteliydi. Her sokak basinda flut, keman, gitar, akerdeon calgicilari. Tertemiz cicek dolu sokaklari, kubbe sekilli kapilari, sicak kanli kizin sacli insanlarini hatirladim. Avrupa'da gorulmesi gereken baskentlerden biri. Bir de insanin gorup gezdigi bir sehrin goruntuleri filme eslik edince, filmi izlemek daha bir hos oluyormus...