Seraphine'i Fransiz film festivali cercevesinde izledim. Seraphine temizlikcilikle, camasir yikamakla para kazanmaya calisan ve bu kazandigi tum parayi da resim malzemelerine yatiran bir ressam. Evini temizledigi bir resim elestirmenine, yaptigi bir resmi gosteriyor ve ilgiyle karsilaniyor. Ama savas yillari oldugundan bu ilgi cabucak unutuluyor. Yillar sonra bu elestirmenin onu tekrar bulmasiyla resimleri un kazaniyor. Ama Seraphine bu unden pek faydalanamiyor. Yasaminin son yillarini akil hastanesinde geciriyor.
Boya malzemelerini kendi yapiyor cogunlukla. Farkli malzemeler kullandigindan resimlerinde renkler cok canli ve farkli. Gece mum isiginda yapiyor resimlerini. Resimlerdeki ayrintilar ve dokular cok hos.
Film biraz yavas ilerliyor. Ama 1915 ve 1930 yillari arasinda devrin goruntuleri hos. Tabii Seraphine gibi farkli bir ressamin yasam oykusunu ogrenmek ve resimlerini izlemek filmi guzel kiliyor.
No comments:
Post a Comment