vurmalilar halkasi


Gecenlerde burada bir davul zinciri grubunun sovuna gittim. Aslinda sov degil. Insanlar vurmali calgilariyla geliyorlar. Basliyorlar saatlerce davul calmaya. Amac tamamen rahatlamak, stres atmak, mutlu olmak, bir grubun parcasi olabilmek. Muzikal kaliteyi falan taktiklari yok. Sadece liderin verdigi ritme uyarak vuruyorlar davullarina. Ben de gectim bir davulun basina bir sure. Ama 10 dakikadan sonra ayni ritmi tekrar tekrar calmak sıkıcı geldi bana. Ben de bir iki fotograf cektim.


Kucuk fotograf makinemle cektigimden fotograflardan da bir sonuc alamadim. Yine de Louisville'de gecirdigim zamanin bir anisi olarak paylasayim burada. Ustteki fotograftan da goruldugu uzere insanlar Louisville'de obezite'nin sinirlarinda. Bu da insanda sismanlama egilimi yaratmakta. Insanlar XXXL tirsortten baska birsey giymiyor. Bu da insanda tisort-sort-terlik giyme egilimi doguruyor. Yani 2-3 yil Louisville'de yasayinca sisman ve bakimsiz olunabilir. Bosvermisligim, tamamen bu insanlarin sucu yani.


Davul halkasi(drum circle) sovuna gittigimde, ister istemez gecen sene izledigim "the visitor"i hatirladim. Film bir piyano dersi sahnesiyle basliyordu. 60'li yaslarinda piyano dersi alan ama bu konuda hicbir yetenegi bulunmayan profesorumuzun, piyano dersi hocasi dersleri birakmasini salik veriyor ona. Adam olen esiyle bu piyano esliginde bag kurdugunu dusundugunden tum kotu yorumlara ragmen derslere devam ediyordu. Bu azmin sonunda muthis piyano calmaya basladigini dusunmeyin, gayet kotu piyano caliyor gunden gune.
Neyse bu profesor hayatinin cok verimli olmadigini dusunuyor, hayatindaki hersey gayet monoton, herhangi bir nese, mutluluk yok. Boyle olunca bir sure okuldan izin alip New York'taki evinde zaman gecirmek istiyor. New York'daki evine geldiginde, evinde beklenmedik ziyaretciler buluyor orada. Bu ziyaretcilerimizden erkek olan davul ustasi Suriyeli bir muzisyen. Cok canli, gulunce gozleri gulen biri. Sevgilisi de kendine munhasir sevimli bir Afrikali kizcagiz. Bu cift musluman ve yasa disi yollarla ABD'de yasamaktalar. Bu cift zamanla profesorun donusumune sebep oluyor. Profesor icindeki davul calma egilimini kesfediyor, calarken mutlu oluyor, rahatliyor, ayrica kendini mutlu da hissediyor. O da davul cemberlerinin bir parcasi olmada bir beis gormuyor. Iste o davul halkası.



Filmde hersey gulluk gulistanlik gitmiyor taraflar icin.Biraz aci bir sonu var. Ama taraflar kesinlikle birbirinden etkileniyor ve donusuyorlar. Film biraz farkli kulturler arasina kopru atiyor. ABD'de yabanci olma duygusunu gosteriyor. Aski hissettiriyor. Hos bir film yani. Bu arada filmin profesoru Richard Jenkins en iyi aktor dalinda Oskara'a aday gosterilmisti bu yil.

Bir de ben filmi ilk NY gezimin hemen ardindan izlemistim. Filmde, gezip gordugum heryeri bir daha gormek cok hosuma gitmisti. Film, NY'un tum turistik mekanlari etrafinda gelisiyor. Hatta SOHO'daki Yatagan donercisinden doner falan yiyorlar. Bu kadar da benim gittigim yerlere gidilmez diye dusunmustum.

Filmin trailer'i de asagida.

2 comments:

Moonshine said...

Konuyla cok alakasiz olacak ama ben seni surada (http://gece1.blogspot.com/2009/03/kitap-mimi-oyunu.html ) mimlemisim bir zamanlar. Hatirlatmak istedim, zamanin varsa tabii :))

nurvenur said...

Ben unutturdum diyordum ki yanilmisim:) Peki en kisa zamanda yazacagim.